صابون لوکس صورتی زنی را در اصفهان کشت

شرکت ها شروع به توسعه و بازاریابی انواع صابون لوکس صورتی محصولات جدید برای مصرف کنندگان کردند.

در سال 1879، P&G صابون Ivory را معرفی کرد ، یکی از اولین صابون های توالت معطر در شرکت صابون USBJ Johnson در میلواکی و سپس صابون Palmolive بر پایه روغن نخل و روغن زیتون خود را در سال 1898 معرفی کرد.

شیمی صابون نیز شروع به تغییر کرد و راه را برای عصر مدرن هموار کرد. در P&G، دهه‌ها آزمایش آزمایشگاهی با روغن نارگیل و پالم وارداتی و سپس با روغن پنبه‌دانه تولید داخل، منجر به کشف چربی‌های هیدروژنه در سال 1909 شد .

این چربی‌های جامد و گیاهی با وابستگی کمتر صابون به محصولات جانبی حیوانی، انقلابی در صابون ایجاد کردند.

کمبود چربی و روغن برای صابون در طول جنگ های جهانی اول و دوم همچنین منجر به کشف مواد شوینده مصنوعی به عنوان جایگزینی “برتر” برای صابون های لباسشویی بر پایه چربی، پاک کننده های خانگی و شامپوها شد.

صابون های تجاری امروزی محصولات بسیار تخصصی و مهندسی شده آزمایشگاهی هستند.

چربی های حیوانی سنتز شده و روغن ها و پایه های گیاهی با افزودنی های شیمیایی از جمله مرطوب کننده ها، نرم کننده ها، عوامل کف کننده، رنگ ها و رایحه ها ترکیب می شوند.

تا صابون ها را برای حواس جذاب تر کنند. اما آنها نمی توانند به طور کامل ترکیبات ناخوشایند آن، از جمله محتویات نفتی ژل های دوش را بپوشانند .

همانطور که تاریخچه P&G در سال 1947 مشاهده کرد: ” صابون برای ما یک ماده بسیار معمولی است .” همانطور که در زمان های عادی غیرقابل توجه است.

بر اساس افسانه رومی، صابون از نام کوه ساپو ، مکان باستانی قربانیان حیوانات، نامگذاری شده است. پس از قربانی کردن حیوانات، باران چربی و خاکستر حیوانی را که در زیر محراب‌های تشریفاتی جمع می‌شد تا کرانه‌های رودخانه تیبر می‌سوزاند.

زنانی که در رودخانه لباس می شستند متوجه شدند که اگر لباس های خود را در قسمت های خاصی از رودخانه پس از بارندگی شدید بشویند لباس هایشان بسیار تمیزتر می شود.

اگرچه این توضیح ممکن به نظر می رسد، اما شواهدی از کوه افسانه ای ساپو هرگز یافت نشد.

کلمه “ساپو” برای اولین بار در کتابی به زبان لاتین با عنوان “تاریخ طبیعی” توسط پلینی بزرگتر از دانشگاه پمپئی آمده است.