نخود به اشکال شکل های مختلفیکه نخود لپه تبریزی وجود دارد که در آن نخود سفید، نخود سیاه، نخود قرمز، نخود باغی، نخود وحشی و نخود کریز وجود دارد.
نخود حاوی پروتئین زیادی است که جایگزین گوشت در نظر گرفته می شود و در سفره های مدیترانه ای به عنوان یک بشقاب معروف و محبوب جایگاه ویژه ای دارد و می توان آن را به صورت آب پز، پخته یا له شده (مخلوط) مصرف کرد.
گیاه نخود برای اولین بار قبل از تاریخ 7000 سال قبل از میلاد (یعنی 7000 سال قبل از میلاد) در بین النهرین کشت شد و در سوریه و سپس در ترکیه در حدود 5450 سال قبل از میلاد کشت شد.
نظرهای دیگر می‌گویند که منشأ نخود ایران است، سپس قفقازی به عراق، سوریه، یونان و سپس مصر گسترش می‌یابد.
همچنین گفته می شود که محل اصلی نخود آسیا است که گیاهان نخود وحشی در آنجا یافت شده است. همچنین نخود در شمال آفریقا، شرق دریای مدیترانه، جنوب آسیا و آمریکا معروف است.
نخود در آسیا کشت می شود زیرا برای شرایط محیطی غالب که گیاه نخود در مناطق خشک و نیمه خشک سازگار است و سطح زیر کشت در آسیا 92 درصد سطح زیر کشت نخود در جهان است مناسب است.
به دلیل توانایی نخود در جذب آب با راندمان بالا در جایی که ریشه های عمیقی دارد و به عمق بسیار زیادی از خاک می رسد و می تواند به سطح آب برسد.
هند با درصد 70 درصد در رتبه اول جهان قرار دارد سپس به پاکستان و سپس مراکش و سپس سوریه می رسد.
گیاه نخود در وهله اول برای تغذیه (به عنوان غذا) و همچنین در چندین صنعت پزشکی و غذایی استفاده می شود.
نخود گیاهی از حبوبات است که در آب و هوای معتدل کشت می شود زیرا نخود نه سرمای شدید و نه هوای گرم شدید را تحمل می کند.
نخود یکی از گیاهان زمستانی است که در خاک شنی عمیق رشد می کند زیرا رطوبت بالایی را برای رشد خوب نخود حفظ می کند.
رسیدن نخود از 3 تا 4 ماه طول می کشد و در اواخر بهمن ماه در مناطق ساحلی کشت می شود، در حالی که در دشت های داخلی در اسفندماه و در کوهستان های مرتفع نخود در اواخر فروردین کشت می شود.
بنابراین زمان کشت نخود از دی ماه تا اواخر اسفند آغاز می شود نخود در مناطق آفتابی که گیاه باید روزانه 6 ساعت آفتاب داشته باشد کشت می شود.
نخود باید در زمینی با زهکش مناسب برای آب با فضای کافی برای رشد نهال ها و خاک دارای مواد آلی باشد و نخود در زمین های گل آلود یا زمین های حاوی درصد نیتروژن بالا کشت نشود.
