دمپایی صندل عروس بخت مجرد ها را باز کرد

همیشه دمپایی صندل عروس نوعی کفش است که از کفی تشکیل شده است که با بند هایی روی کف پا، انگشتان پا یا مچ پا محکم می شود  قدیمی ترین نمونه شناخته شده صندل مربوط به حدود 10900 سال قبل از زمان حال است.

که از پوست درخت درمنه ساخته شده است و از ایالت اورگان فعلی ایالات متحده می آید . صندل در مصر باستان نیز یافت شده است ، جایی که فقط افراد مهم صندل می پوشیدند.

صندل های مصری از پاپیروس و مواد دیگر از جمله چرم و چوب ساخته می شدند. یونانیان و رومیان باستان نیز صندل می پوشیدند. خدای یونانی هرمس (در رومی ها به عنوان تیر شناخته می شود) اغلب با صندل های بالدار به تصویر کشیده می شود.

با این حال، با ظهور مسیحیت، صندل ها بدنام شدند، زیرا رهبران کلیسا فکر می کردند که صندل باعث می شود پای زنان بیش از حد برهنه باشد.

در دوران مدرن، صندل ها بسیار محبوب بوده اند، به خصوص در آب و هوای گرم. با رشد تولید انبوه کفش ، صندل ها در سبک ها و مواد مختلفی تولید شده اند .

صندل

از بند ساده تا صندل پلت فرم. اصطلاح صندل برای اشاره به کفش کوتاه زنانه یا دمپایی سبک نیز به کار رفته است.

کفش برفی ، قاب چوبی سبک و بیضی شکلی است که معمولاً با دو یا چند قطعه ضربدری محکم می‌شود و با بند بند بسته می‌شود و به پا می‌چسبد و از آن برای راه رفتن یا دویدن روی برف نرم بدون فرورفتن استفاده می‌شود.

هندی ها و اسکیموها در مناطق زمستانی شمالی آمریکای شمالی از کفش برفی استفاده می کردند . آنها در حال حاضر عمدتاً توسط شکارچیان، دام داران، کشاورزان، چوب بران و علاقه مندان به ورزش استفاده می شوند.

دو نوع اصلی کفش‌های برفی عبارتند از: پنجه خرس کوتاه، پهن و بدون دم و کفش بلند و باریک با دم با نام‌های مختلف مین، میشیگان، آلاسکا و غیره. مهمترین است؛ کفش بلندتر برای کشور بازتر یا برای مسابقه بهتر است.

کفش‌های برفی معمولاً از چوب با بند چرمی ساخته می‌شوند ، اگرچه در دهه 1980 از فلز سبک وزن، توری مصنوعی و پلاستیک استفاده می‌شد.