شواهد اقلیمی نشان می دهد که دمپایی صندل عروس احتمالاً تا حدود 50000 سال پیش از پاهای خود در برابر شرایط سرد محافظت می کردند.
تغییر در شکل پا و استحکام انگشتان نشان می دهد که مردم در حدود 40000 سال پیش از کفش هایی با کفی قابل توجه استفاده می کردند.
با این حال، اولین نمونه‌های کفش واقعی، یک جفت صندل که در کالیفرنیا (ایالات متحده آمریکا) یافت شده‌اند، تنها به حدود 9000 سال پیش برمی‌گردند.
در مورد قدیمی ترین کفش چرمی شناخته شده، کفش با قدمت 3500 سال، که در غار Areni-1 در جنوب ارمنستان کشف شد، بدانید.
در مورد قدیمی ترین کفش چرمی شناخته شده، کفش با قدمت 3500 سال، که در غار Areni-1 در جنوب ارمنستان کشف شد، بدانید.تمام ویدیوهای این مقاله را ببینید.
در دوره کاسیت ( حدود 1600 تا 1200 پیش از میلاد ) در بین النهرین، کفش های نرم توسط مردم کوهستانی در مرز ایران که در آن زمان بر بابل حکومت می کردند، معرفی شد.
این اولین نوع کفش یک روکش ساده از چرم بود که ساختار اصلی آن یک مقرنس بود که با بندهایی از پوست خام روی پا نگه داشته می شد. زنان یونانی اغلب پابرهنه می‌رفتند یا صندل می‌پوشیدند.
اما در داخل خانه گاهی کفش‌های نرم و بسته می‌پوشیدند که در دوره هلنیستی لوکس شد و رنگ‌های سفید یا قرمز ترجیح داده می‌شد. تا قرن پنجم قبل از میلادهنگامی که نفوذ یونانی غالب شد.
اتروسک ها یک کفش بلند و بنددار با پنجه برگردان می پوشیدند. رومی ها که اصناف کفش را تأسیس کردند، کفش های شکلی را برای پای چپ یا راست ایجاد کرد.
دو نوع اصلی کفش‌های برفی عبارتند از: پنجه خرس کوتاه، پهن و بدون دم و کفش بلند و باریک با دم با نام‌های مختلف مین، میشیگان، آلاسکا و غیره. مهمترین است؛ کفش بلندتر برای کشور بازتر یا برای مسابقه بهتر است.
کفش‌های برفی معمولاً از چوب با بند چرمی ساخته می‌شوند ، اگرچه در دهه 1980 از فلز سبک وزن، توری مصنوعی و پلاستیک استفاده می‌شد.
